Intensywne rolnictwo spowodowało znaczny spadek różnorodności biologicznej, od negatywnego wpływu pestycydów po konsolidacje gruntów i ogromnych zmian siedlisk i gatunkow. Ekologiczne praktyki rolnicze wspierają różnorodność biologiczną na wszystkich poziomach: genetycznym, gatunkowym, siedliskowym i ekosystemowym. Rolnicy czerpią korzyści z tej zwiększonej różnorodności biologicznej w gospodarstwach poprzez m.in. lepsze zapylanie, aktywniejsze życie w glebie, redukcję i kontrolę szkodników przez naturalnych wrogów oraz regulację obiegu składników odżywczych, zanieczyszczeń i erozji. Ponadto, rolnictwo ekologiczne sprzyja i wspiera rozwój i wykorzystanie rodzimych ras zwierząt i odmian roślin. Ochrona obszarów półnaturalnych w krajobrazie rolniczym jest głównym czynnikiem bioróżnorodności i ochrony przyrody. Środki ochrony przyrody powinny być włączone do praktyk produkcji ekologicznej i długoterminowego planowania gospodarstwa, przykłady takich działań obejmują: zmniejszenie lub dostosowanie częstotliwości i terminów upraw, sadzenie pasów kwiatów, zarośli lub innych trwałych elementów krajobrazu na obrzeżach pól, włączanie sianokosów do rotacji itp.

Temat ten koncentruje się na praktykach rolniczych wspierających w gospodarstwach rolnych różnorodność biologiczną roślin i zwierząt oraz ochronie naturalnych siedlisk.