Fasevoeding voor opgroeiende en afmestvarkens

PDF DOWNLOAD

Probleem

Grote variatie tussen varkens in een toom of productiebatch maakt het moeilijk om hun voedingsbehoeften te richten op een optimale groei. Diëten worden daarom geformuleerd met een hoger lysine- en eiwitgehalte dan aanbevolen, wat resulteert in verspilling van voedingsstoffen en onnodig hoge N-emissies.

Oplossing

Een gefaseerd voerplan, met twee of meer fasen, zal de werkelijke behoefte aan eiwitten en aminozuren voor varkens met verschillende levend gewichten (groeifasen) beter weerspiegelen, aangezien het voedingsgehalte aan ruw eiwit en essentiële aminozuren afneemt naarmate de varkens ouder worden. .

Benefits

Fasevoedering zal beter aansluiten bij de voedingsbehoeften van het varken en de over- en ondervoeding van voedingsstoffen tot een minimum beperken. Het voer zal beter door de varkens worden benut, wat zowel de productiebesparing als de vermindering van de N-emissies ten goede zal komen.

Applicability box

Geographical coverage
Global

Application time
Het hele jaar door

Required time
Groei- en afwerkingsperiode

Period of impact
Het hele jaar door

Equipment
Planning van het voederrantsoen

Best in
Groei- en afwerkingsperiode

Practical Recommendations

Om maximaal voordeel te halen uit fasegewijze voedering, moeten diëten en voedering worden vastgesteld op basis van de werkelijke prestaties van de dieren en de winstgevendheid/prestatiedoelstellingen voor elke productiefase. Het is gemakkelijker te ontwikkelen met een klein aantal varkens per partij (om heterogeniteit te beheersen)
Diëten moeten worden samengesteld op basis van verteerbare aminozuren in plaats van op basis van totale aminozuren of ruw eiwit, het ruw eiwit moet bij voorkeur op een laag niveau worden gehouden en de ingrediënten moeten worden geanalyseerd op hun nutriëntengehalte.
Een fasevoederingssysteem is complex en er moet rekening worden gehouden met factoren zoals de beschikbaarheid van hoogwaardige eiwithoudende voederingrediënten, het beheer en de bestelling van voeder, alsook de behoefte aan extra voederbakken op het bedrijf.
Overleg met een adviseur of voedingsdeskundige om het voederplan dienovereenkomstig aan te passen om de productiedoelstellingen te halen.

Een eenfasig voeder komt "gemiddeld" en door de variatie binnen de groep tegemoet aan de voedingsbehoeften van de varkens, terwijl een twee- of meerfasig voeder beter zal aansluiten bij de voedingsbehoeften van de varkens en de over- en ondervoeding van voedingsstoffen tot een minimum zal beperken. Meer fasen zullen de werkelijke behoefte aan eiwitten en aminozuren beter weerspiegelen voor varkens met een verschillend levend gewicht (groeifasen). Illustratie: Magdalena Presto Åkerfeldt.

Further information

Weblinks

Raadpleeg het platform "Biologische landbouwkennis" voor meer praktische aanbevelingen over varkens en over voedering en rantsoenplanning.

About this practice abstract and OK-Net EcoFeed

Publishers:Department of Animal Nutrition and Management, SE750 07Uppsala,
Phone , , www.slu.seResearch Institute of Organic Agriculture (FiBL), CH5070Frick,
Phone +41 62 865 72 72, info.suisse@fibl.org, www.fibl.orgIFOAM Organics Europe, BE1000Brussels,
Phone +32 2 280 12 23, www.organicseurope.bio, www.organicseurope.bio

Authors: Magdalena Presto Åkerfeldt (SLU)

Contact: magdalena.akerfeldt@slu.se

Permalink: https://organic-farmknowledge.org/nl/tool/35451

OK-Net EcoFeed:

https://orgprints.org/view/projects/OKNetEcoFeed.html

This practice abstract was elaborated in the Organic Knowledge Network on Monogastric Animal Feed project. The project is running from January 2018 to December 2020. The overall aim of OKNet EcoFeed is to help farmers, breeders and the organic feed processing industry in achieving the goal of 100% use of organic and regional feed for monogastrics.

Project website: https://ok-net-ecofeed.eu/

Project partners:

IFOAM Organics Europe (project coordinator), BE; Aarhus University (ICROFS), DK; Organic Research Centre (ORC), UK; Institut Technique de l'Agriculture Biologique (ITAB), FR; Research Institute of Organic Agriculture (FiBL), CH; Bioland, DE; Associazione Italiana perl'Agricoltura Biologica (AIAB), IT; Donau Soja DS, AT; Swedish University of Agricultural Sciences, SE; ECOVALIA, ES; Soil Association, UK.

This project has received funding from the European Union’s Horizon 2020 research and innovation programme under grant agreement No 773911. This communication only reflects the author’s view. The Research Executive Agency is not responsible for any use that may be made of the information provided. The authors and editors do not assume responsibility or liability for any possible factual inaccuracies or damage resulting from the application of the recommendations in this practice abstract